Vitamine D zorgt mogelijk voor verbetering van IBD
Vitamine D-tekort is een veelgehoord verschijnsel bij IBD-patiënten. Patiënten met IBD hebben een verhoogd risico op lage botdichtheid en botbreuken, door onder andere vitamine D-tekort, continue ontsteking en blootstelling aan corticosteroïden. Het is daarom van belang om vitamine D aan te vullen in deze patiënten. Er is eveneens opkomend bewijs dat vitamine D een rol speelt in het immuunsysteem en daardoor ontsteking remt.
Vitamine D heeft twee hoofdgroepen: D2 in planten, gisten en schimmels en D3 uit visolie of eigeel. Vitamine D3 kan ook uit het zonlicht gehaald worden.
Uit onderzoeken blijkt dat vitamine D belangrijke invloed heeft op het immuunsysteem. Vitamine D richt zich op CD4 cellen die Th1 cellen onderdrukken. Th1 cellen zijn van invloed op het maken van ontstekingseiwitten. Door onderdrukking van Th1 cellen worden Th2 cellen gestimuleerd, die voor ontstekingsremmende signalen zorgen. Vitamine D remt eveneens dendritische cellen door interleukine-12 te onderdrukken en interleukine-10 te stimuleren. Ook hierdoor wordt ontsteking eveneens onderdrukt.
Naast ontstekings-onderdrukkende werkt vitamine D ook bacteriedodend. Vitamine D stimuleert CAMP genen waardoor antibacteriële eiwitten worden gemaakt.
Uit studies is gebleken dat een groot deel (tot wel 68%) van de IBD patiënten een tekort aan vitamine D hebben. Daarnaast hebben studies aangetoond dat lage concentratie vitamine D gerelateerd lijken aan ziekteactiviteit, maar deze relatie lijkt nog niet onomstotelijk.
Normaalgesproken wordt vitamine D aangeraden aan IBD patiënten in verband met botdichtheid, maar er is nu opkomend bewijs dat het ook samenhangt met het immuunsysteem. Het zou daarom aangeraden kunnen worden om dit standaard te geven bij mensen met inflammatoire darmziekten.
Dit stuk is geschreven door drs. Linda Wanders, arts-onderzoeker maag- darm- en leverziekten