Een kwart van de mensen met diarree-dominante PDS blijkt idiopatische galzuur diarree te hebben
De diagnose prikkelbare darmsyndroom (PDS) bestaat voornamelijk uit het uitsluiten van een organische ziekte, vaak zonder verder aanvullend onderzoek. Een aantal organische ziekten zoals coeliakie (glutenintolerantie), inflammatoire darmziekten (IBD) en bacteriële overgroei laten flink veel overlap zien met PDS en dan met name PDS met diarree (PDS-D). Recent is ook naar voren gekomen dat idiopatische galzuur diarree (BAD) vaak erg veel lijkt op PDS-D laten zien. De symptomen worden veroorzaakt doordat het gal dat gevormd in de lever en uitgescheiden in de dunne darm, niet goed wordt opgenomen. Normaal gesproken wordt 95% opgenomen maar bij BAD is dat aanzienlijk minder. Het overschot aan gal irriteert de darm en veroorzaakt daarom waterige diarree. Een eerdere meta-analyse liet zien dat wellicht 30% van de PDS-D patiënten idiopatische BAD lijkt te hebben. De huidige studie heeft deze relatie in een prospectieve setting bekeken.
Engelse onderzoekers analyseerden de data van 118 volwassenen die aan de Rome III criteria voor PDS-D voldeden. De gemiddelde leeftijd was 41.7 jaar en 72.9% was vrouw. Deelnemers werd gevraagd vragenlijsten en vervolgens werd aan een 75selenium homocholic acid taurine retentie test gemeten of zij idiomatische BAD hadden. De onderzoekers gebruiken de grens <15% retentie voor de diagnose idiopatische BAD in hun primaire analyse, dit werd verder onderverdeeld in milde idiopatische BAD was 10%-14.9%; gemiddeld 5.1%-9.9% en ernstig BAD, ≤5%.
In totaal werden er 28 mensen gevonden met BAD (23.7%), gelijk in beide studie-armen (25.3% en 20%; P=.54). Acht patienten hadden milde BAD (28.6%), 8 gemiddeld BAD (28.6%), en twaalf ernstige BAD (42.8%). Er werd geen statistisch verschil gevonden in leeftijd, geslacht, depressie en vragenlijsten. Wel werd gezien dat mensen met BAD gemiddeld een hoger BMI hadden dan de mensen zonder BAD (31.6 vs. 26.4; P=.003). Daarnaast was de fysieke inspanning significant lager bij de deelnemers met gemiddeld (43.8) of ernstige BAD (41.7), vergeleken met de mensen met milde BAD (87.5) (P=.046).
Uit deze studie kwam naar voren dat bij 25% van de patiënten met D-PDS idiopatische galzuur diarree hebben. Richtlijnen zouden daarom er op gericht moeten zijn om verder aanvullend onderzoek te doen voordat mensen definitief worden gediagnosticeerd met D-PDS.
Dit stuk is geschreven door drs. Linda Wanders, arts-onderzoeker maag-, darm- en leverziekten