Urine- en ontlastingsincontinentie, een veelvoorkomende klacht bij vrouwen na de bevalling
Urine-incontinentie en incontinentie van de ontlasting zijn ingrijpende klachten die vaak starten na een bevalling. Uit eerder onderzoek is gebleken dat slechts een klein deel van de vrouwen hiervoor hulp zoekt. Australische onderzoekers hebben onderzocht hoe vaak hulpverleners uit de eerste lijn geraadpleegd worden voor urine- en ontlastingsincontinentie tot drie maanden na de bevalling. Eveneens keken zij hoe vaak deze klachten voorkwamen tot twaalf maanden na de geboorte en hoe vrouwen met deze klachten omgaan.
Gedurende 2,5 jaar werden over zes klinieken in Melbourne vrouwen telefonisch benaderd die hun eerste kin verwachten. Daarnaast werden verschillende vragenlijsten over urine- en ontlastingsincontinentie afgenomen in de periode na de geboorte.
Uit de resultaten bleek dat in de eerste twaalf maanden na de bevalling het voorkomen van urine-incontinentie 47% was en ontlastingsincontinentie 17%. Van alle vrouwen bezocht 86% de huisarts binnen het eerste jaar na de geboorte met een gezondheidsvraag, maar slechts 25% informeerde naar urine-incontinentie en minder dan 20% naar ontlastingsincontinentie. Meer dan 70% van de vrouwen met ernstige urine- of ontlastingsincontinentie meldde dit bij de huisarts. Drie maanden na de geboorte deed twee-derde van de vrouwen met urine- of ontlastingsincontinentie bekkenbodemoefeningen, na twaalf maanden was dit aantal gehalveerd.
Deze studie geeft aan dat urine- en ontlastingsincontinentie een veelvoorkomende klacht is bij vrouwen na de bevalling, maar slechts weinig van hen consulteren hiervoor de huisarts. Wellicht zou het wenselijk zijn als er door de hulpverleners actief gevraagd wordt naar deze klachten.
Dit stuk is geschreven door drs. Linda Wanders, arts-onderzoeker maag- darm- en leverziekten