Vergroot risico op darmkanker in het geval van familieleden met darmkanker
Eén van de belangrijkste risicofactoren voor het krijgen darmkanker is het hebben van eerstegraads familieleden met darmkanker. Eerstegraads familieleden van mensen met darmkanker voor het vijftigste levensjaar dragen een aanzienlijk verhoogd risico. Aan deze mensen wordt daarom ook geadviseerd om vanaf het veertigste levensjaar of tien jaar voor de diagnose darmkanker bij hun familielid controle-coloscopieën te ondergaan. In de huidige studie kijken Amerikaanse onderzoekers hoe groot het risico is op het krijgen van darmkanker voor mensen met eerstegraads familieleden met darmkanker voor of na het zestigste levensjaar, tweedegraads familieleden met darmkanker en neven en nichten met darmkanker.
De onderzoekers hebben tussen 1995 en 2009 van 126.936 mensen uit Utah data verzameld die tussen hun vijftigste en tachtigste levensjaar een coloscopie ondergingen. In totaal werden 3804 mensen gediagnosticeerde met darmkanker (indexcases), mensen met een soortgelijk profiel werden als controlegroep gebruikt (1:5).
Uit de resultaten kwam naar voren dat mensen met eerstegraads familieleden met darmkanker een fors verhoogd risico op darmkanker hadden (HR 1.79; 95% CI 1.59-2.03). Ook mensen met tweedegraads familieleden hadden een aanzienlijk verhoogd risico (HR 1.32; 95% CI 1.19-1.47). Voor neven en nichten van mensen met darmkanker was het risico ook nog steeds vergroot (HR 1.15; 95% CI 1.07-1.25). Als specifiek werd gekeken naar mensen met eerstegraads familieleden met darmkanker voor het zestigste levensjaar was het risico op darmkanker nog veel groter (HR 2.11; 95% CI 1.70-2.63).
De uitkomsten van deze studie geven aan dat niet alleen mensen met familieleden met darmkanker voor het vijftigste levensjaar een aanzienlijk verhoogd risico lopen, maar ook voor mensen met tweedegraads familieleden en neven en nichten. Deze gegevens zouden gebruikt kunnen worden om de huidige richtlijnen voor controle-coloscopieën bij mensen met familieleden met darmkanker aan te passen.
Dit stuk is geschreven door drs. Linda Wanders, arts-onderzoeker maag-, darm- en leverziekten